Japan zone: Recenzja: Bleach

Tytuł: Bleach
Gatunek: Super Moce, Fantasy, Shinigami, Shounen, Akcja
Typ widowni: Shounen
Długość: 366 odcinków, każdy po około 23 minuty
OVA:
- "Wspomnienia w deszczu"
- "Zapieczętowany Shinigami na wolności"
Movie:
- " Memories of Nobody"
- " The Diamond Dust Rebelion"
- " Fade to Black"
- " Hell Verse"

Cóż, według mnie, jest to najlepsza anime świata...
Głównym bohaterem jest Kurosaki Ichigo- zwykły piętnastolatek... a przynajmniej na tyle zwykły, na ile pozwala mu jego zdolność, mianowicie, odkąd pamięta, widzi duchy...
Historia rozpoczyna się od ataku na dom naszego licealisty, przez Hollowa (jap. Pusty)- potwora w białej masce, niewidzialnego dla zwykłych ludzi. Rodzinę Kurosakich ratuje Shinigami (jap. Bóg Śmierci) imieniem Kuchiki Rukia.
A raczej udałoby jej się to gdyby nie "ambicje" Ichigo- samodzielne pokonanie przez niego Hollowa. Dzięki temu, Shinigami zostaje ciężko ranna, i zdaje się, że rodzinki i jej samej już nic nie uratuje... Jednak jest jeszcze jedna możliwość. Rukia może przekazać Kurosakiemu moce Boga Śmierci. I tak właśnie robi.
Od tego momentu życie Ichigo drastycznie się zmienia. Nie ma już głupich bójek pod szkołą, teraz musi ratować świat przed Hollowami, bo takie zajęcie Shinigami...
Ale, jakby tego mało, okazuje się, że Rukia jest poszukiwana przez Soul Society- Społeczność Shinigami i zwykłych Dusz- i ma zostać stracona.
Oczywiście Ichigo nie chce na to pozwolić... razem z kilkoma przyjaciółmi i z pomocą tajemniczego Urahary Kisuke- "kapelusznika w sandałach"- udaje się do Soul Society, by uratować towarzyszkę.
Jednak nie jest łatwo, Kapitanowie, a nawet porucznicy są silni i znają się na robocie Shinigami...

A oto i opis :3 Jeśli chodzi o postacie, to bardzo barwne, dając jako przykład nieśmiała Orihime Inoue (nie jest moją ulubioną postacią), głupawego Isshina Kurosakiego (tego dziwnego gościa uwielbiam)- ojca Ichigo, no, i samego Ichigo- chłopaka o niezwykłym pokładzie reiatsu (aurze, którą posiadają wszystkie istoty, tylko, że w różnym stopniu natężenia) i wybuchowym temperamencie.
Ichigo jest moja ulubiona postacią... jakby go trochę bardziej rozpisać: ten licealista nie lubi, wręcz nienawidzi, gdy niszczy się miejsca zamieszkane przez Dusze, oraz przedmioty, które Ichigo im zostawia, o czym dowiadujemy się już w pierwszych minutach pierwszego odcinka. Ma duże pokłady reiatsu (jak już wcześniej napisałam), które nie tylko mu pomagają, ale często też szkodzą. Do tego ma irytującego kolegę, niesmiałą znajomą w klasie, no i jeszcze Yasutorę Sado- ciemnoskórego, wysokiego przyjaciela z klasy, wraz z którym urządza bijatyki po szkole.

Muzyka jest świetna, każdy opening i ending oraz OSTy wpada w ucho (u mnie szczególnie drugi i dziewiąty opening) Jeśli kogoś interesuje:
- Openingi