W szkole japońskiej istnieje pęciostopniowy system edukacji:
- Przedszkole (3 - 6 lat)
- Szkoła podstawowa (6 - 12 lat)
- Szkoła średnia niższego stopnia (12 - 15 lat)
- Szkoła średnia wyższego stopnia (15 - 18 lat)
- Uniwersytet (4-letni kurs odpowiadający tytułowi licencjata oraz 2-letni kurs magisterski)
Przedmioy szkolne
W szkole podstawowej oferta nauczanych przedmiotów obejmuje:
- etykę
- kaligrafię
- język japoński
- matematykę
- nauki społeczne
- nauki przyrodnicze
- muzykę
- sztukę
- wychowanie fizyczne
- prowadzenie domu
Na kolejnych etapach nauki liczba przedmiotów wzrasta.
 |
| Chciałoby się taki mundurek, co? ;p |
Nauka systemu pisma, który uchodzi za jeden z najtrudniejszych na świecie, obejmuje dwa sylabariusze i 1945 znaków pochodzenia chińskiego, trwa do końca szkoły średniej niższego stopnia, zatem dopiero w wieku 15 lat przeciętny uczeń jest w stanie przeczytać codzienną gazetę. Aby jednak móc czytać literaturę dużego formatu czy książki specjalistyczne, niezbędna jest dalsza nauka pisma. Przyjmuje się, że przeciętny Japończyk zna biernie (umie przeczytać) ok. 5000 znaków.
Rozkład dnia
Teoretycznie lekcje w szkole trwają od poniedziałku do piątku w godzinach 8.30 - 15.30, z przerwą obiadową między 12.30 a 13.25. Przed obiadem odbywają się zajęcia z poważniejszych przedmiotów, a po nim lżejsze lekcje, takie jak języki obce, sport czy sztuka. Po 15.30 uczniowie uczęszczają do różnego rodzaju klubów sportowych, artystycznych i naukowych, w których mogą zgłębiać swoje zainteresowania, rzadko kto wychodzi więc ze szkoły wcześniej niż o 17.00. Do tego w wakacje, trwające około miesiąca, większość dzieci powtarza materiał.
Maniery
Uczniowie z młodszych klas (kohai) muszą zachowywać się wobec starszych uczniów (sempai) w sposób nienaganny, zwracać do nich grzecznie i sprzątać po nich po zajęciach dodatkowych. Ta hierarchia oparta na starszeństwie jest typowa w całym japońskim społeczeństwie. Stąd też sensei (nauczyciel) to zawód cieszący się ogromnym szacunkiem w Japonii.
***
Ta, jakoś na szybko, bo weny nie mam, zresztą Arisu też :p Co do notki, Japończycy mają bardzo dużo przerwę obiadową, też chcę taką ;) No i dopiero w wieku 15 lat umieć przeczytać gazetę, o książce nie wspominając? Łohoho. Propo nauczycieli - kobieta jako sensei może zasłużyc sobie na poważanie, czego nie można powiedzieć o jej większości zawodów. W ogóle sytuacja dziewczyny/kobiety w Japonii najlepsza nie jest.. ale o tym może kiedy indziej. Komentujcie ;3
Długa ta przerwa obiadowa, ale czy oni oprócz tego mają jakieś przerwy? Chyba nie, więc sama nie wiem co jest lepsze... Jak przeczytałam o tym, że kohai musi sprzątać po senapi to jakoś mi się to skojarzyło z "koceniem" w polskich szkołach ;p Nauka w ich szkole języka japońskiego (chodzi o to ile czasu muszą się uczyć) mnie przeraża, jakoś aż straciłam zapał do nauki japońskiego xD Ale notka bardzo interesująca, a końcówką o sytuacji kobiet w owym kraju bardzo mnie zaciekawiłaś :3
OdpowiedzUsuńTak, jak szukałam materiałów to się przeraziłam - uczą się japońskiego od 6 roku życia do 15, czyli 9 lat nauki żeby umieć coś przeczytać we własnym kraju :p
UsuńDodatkowo na jakiejś stronce pisało o tym, jak ważne w dzisiejszej Japonii jest wykształcenie. Było tam takie zdanie: żeby dostać się na dobre studia, trzeba skończyć dobrą szkołę średnią, żeby skończyć dobrą szkołę średnią trzeba dostać się do dobrej podstawówki, a żeby tam się uczyć, trzeba najpierw mieć za sobą dobre przedszkole. Masakra jakaś :<
Eee... Wyrzucili by mnie już z przedszkola.....
OdpowiedzUsuńNie przesadzaj, na pewno nie jest tak źle ;D
UsuńNa nyanyanie był kiedys taki obrazek, porownanie polskiego i japonskiego mundurka. zeczywiscie maja je sliczne, ale wydaje mi sie ze to zalezy od szkoly.
OdpowiedzUsuńNo i chyba nie umialabym sprzatac po kims starszym.. chociaz, gdyby po mnie sprzatali to bym byla zadowolona xDD